Friday, February 24, 2012

ವಾಹ್.. ನನ್ನವಳ ಕೈರುಚಿ..!!



ದಿನವೂ ನೆನೆದಾಗಲೆಲ್ಲ,
ಹಿತವೆನಿಸುವುದು ನನಗೆ,
ನನ್ನವಳು ಮಾಡಿದ ಅಡುಗೆಯ ರುಚಿ.

ಮದುವೆಯಾದ ಹೊಸತರಲ್ಲಿ,
ನನಗಾಗಿಯೇ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಅಡುಗೆ
ಮಾಡಹೊರಟಳು ಕೊಂಚ ನಗು ಚೆಲ್ಲಿ.
ನಡುವಿಗೆ ಸೆರಗ ಸಿಕ್ಕಿಸಿ,
ಮೊಟ್ಟಮೊದಲ ಅಡುಗೆ ಮಾಡಲು
ಚಾಕು-ತರಕಾರಿ ತಂದಳಿಲ್ಲಿ.

ಅಡ್ಡಡ್ಡ-ಉದ್ದುದ್ದ ಕತ್ತರಿಸಿದಳು,
ಈರುಳ್ಳಿ-ಟೊಮ್ಯಾಟೋಗಳನ್ನ.
ತರಕಾರಿ ಹಚ್ಚುತ್ತಿದ್ದಳು,ಸರಿಸುತ್ತಾ
ಪದೇಪದೇ ಅಡ್ಡಬರುತ್ತಿದ್ದ ಮುಂಗುರಳನ್ನ.
ಒಲೆ ಹಚ್ಚಿ, ಪಾತ್ರೆಯಿಟ್ಟು ಎಣ್ಣೆ
ಸುರಿದಿದ್ದಳು ಹಾಕಲು ಒಗ್ಗರಣೆಯನ್ನ,

ಅಂತೂ-ಇಂತು ತಂದೇಬಿಟ್ಟಳು,
ನನ್ನವಳು ತುಟಿಯಂಚಲ್ಲೇ ನಸುನಗುತಾ.
ತವರಿನಲ್ಲೂ ಒಂದು ದಿನ ಕೂಡ
ಅಡುಗೆ ಮಾಡದವಳು ನನ್ನ ಮಹಾರಾಣಿ.
ವಾಹ್.. ಎಷ್ಟು ಚೆಂದವಿತ್ತೋ
ನನ್ನವಳ ಕೈರುಚಿ..
ಉಪ್ಪು ಕಡಿಮೆ, ಖಾರ ಹೆಚ್ಚು.
ಮರೆಯಲಾರೆ ನಾ.. ನನ್ನವಳ ಕೈರುಚಿ.

Thursday, February 16, 2012

ಸ್ನೇಹ...



ಗೆಳೆಯರಾಗಲಿ..
ಗೆಳತಿಯರಾಗಲಿ...
ನಡುವಿನ ಅಗಾಧ ಪ್ರೀತಿಯ
ಕೊಂಡಿಗೆ ಸ್ನೇಹವೆನ್ನಬಹುದೇ..?

ನಮ್ಮ ಮನಸಿನ ಸಂತಸ
ಚಿಕ್ಕದಾದರೂ ಸರಿ,
ಅತಿ ದೊಡ್ಡದಾದರೂ ಸರಿ..
ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಲು ಮೊದಲು
ಹುಡುಕುವ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಬಂಧಕೆ,
ಸ್ನೇಹ ಎನ್ನಬಹುದೇ..?

ಹೃದಯವು ಕೊರಡೆನಿಸಿ,
ಗಂಟಲು ಬಿಗಿ ಹೆಚ್ಚಿ,
ಮಾತುಗಳು ಹೊರಬರದೇ,
ಮೌನಕೆ ಶರಣಾಗಿ ಅನುಭವಿಸುವ
ನೋವನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುವ ಬಂಧಕೆ
ಸ್ನೇಹ ಎನ್ನಬಹುದೇ..?

ಹಾಲ್ಮನಸಿನ ಪುಟಾಣಿಗಳಿಂದ
ಮುಪ್ಪಿನ ಮುದುಕರವರೆಗೂ,
ಮಾತನಾಡಿದಷ್ಟು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ,
ಮಾತನಾಡುವ ಹಾಗೂ
ತಂಪಾದ ಗಾಳಿಯಂತೆ ಹಾಯೆನಿಸುವ
ನಿರ್ಮಲ,ನಿಸ್ವಾರ್ಥ ಬಂಧಕೆ
ಸ್ನೇಹ ಎನ್ನಬಹುದೇ..?